صنعت نساجی از صنایعی است که از آن از مواد شیمیایی مختلفی برای بهبود بخشیدن به کیفیت نهایی محصول استفاده می شود. امروزه به دلیل کاربرد مواد شیمیایی در نساجی، این صنعت به پیشرفت های مطلوبی دست یافته است. یکی از ترکیبات مورد استفاده در نساجی پایدار کننده آب اکسیژنه است. کاربرد پایدار کننده آب اکسیژنه برای کنترل تجزیه پراکسید هیدروژن به محلول سفید کننده صورت می پذیرد. از خواص و مزایا استفاده از پایدار کننده آب اکسیژنه از بین بردن سختی آب و تولید کف کم است. انواع پایدار کننده آب اکسیژنه تولید و در بازار یافته می شوند. قیمت هر یک از این انواع با توجه به نحوه تولید و کاربردشان متفاوت خواهد بود. این ترکیبات در بازار مواد شیمیایی صنعتی خرید و فروش شده و قابل تهیه هستند.
فهرست مطالب
پایدار کننده آب اکسیژنه چیست
آب اکسیژنه در حضور فلزات سنگین مانند مس، آهن، منگنز، نیکل، کروم و… یا اکسیدشان، با آزاد نمودن اکسیژن تجزیه می گردد. پایدار کننده آب اکسیژنه برای کنترل تجزیه پراکسید هیدروژن به محلول سفید کننده افزوده می گردد. تثبیت کننده ها دارای عملکرد بافر کننده هستند. این ترکیبات برای کنترل pH در سطوح مطلوب و پیچیدگی با فلزات کمیاب مورد استفاده قرار گرفته و از تخریب الیاف ممانعت می کنند.
انواع پایدار کننده آب اکسیژنه
از انواع پایدار کننده می توان به موارد زیر اشاره نمود.
- سیلیکات سدیم
- ترکیبات آلی
- فسفات ها
البته سیلیکات های سدیم از متداول ترین و موثرترین تثبیت کننده های آب اکسیژنه بوده و ممکن است به عنوان سیلیکات کلوئیدی، ارتو سیلیکات یا متا سیلیکات استفاده شوند.
عملکرد
سیلیکات ها احتمالا بر روی یون های آهنی موجود در فیبر جذب می شوند. این ترکیبات علاوه بر کاهش تجزیه سفید کننده (آب اکسیژنه) از آسیب الیاف جلوگیری کرده و موجب سفیدی بیشتر می شوند. با وجود یون های تثبیت کننده، مقدار منیزیم نیز افزایش خواهد یافت. زیرا منیزیم عملکردی به عنوان بافر pH دارد. در هنگام سفید شدن وقتی غلظت HOO– افزایش می یابد، هیدروکسید منیزیم (Mg(OH)2) رسوب کرده و بنابراین غلظت HOO– کاهش می یابد.
محلول های سفید کننده ای که تنها حاوی یون های منیزیم هستند، پایداری خوبی دارند. اما اثر سفید کنندگی آن ها به اندازه سیلیکات ها خوب نیست. نمک های منیزیم در سفید سازی پارچه و الیافمی توانند به عنوان بافرهای pH مورد استفاده قرار گیرند. این ترکیبات به عنوان بافرهای pH در پایدار کنندگی آب اکسیژنه نیز مورد استفاده قرار می گیرند.
خواص پایدار کننده آب اکسیژنه
از خواص این پایدار کننده ها می توان در پروسه سفیدگری پنبه یا مخلوط پنبه و الیاف مصنوعی استفاده نمود. از مزایا و خواص پایدار کننده این است که از فعالیت های کاتالیستی یون های فلز نظیر آهن، منیزیم و مس جلوگیری کرده و با تشکیل کمپلکس کلسیم و منیزیم موجب کاهش سختی آب می شود.
مزایا پایدار کننده آب اکسیژنه
- یک پایدار کننده مطلوب با عملکردی مناسب دارای خواص زیر است:
- ظرفیت پایداری کنندگی آب اکسیژنه خوبی دارد.
- اتوپذیری پارچه را افزایش می دهد.
- در برابر آب سخت با غلظت های معمول مقاومت مناسبی دارد.
- کف زیادی تولید نمی کند.
- به راحتی از پارچه شسته و کنده می شود.
- به راحتی قابل حل در آب باشد.
دوز مصرف
مقدار مصرف انواع پایدار کننده یا تثبیت کننده در سیستم های مختلف مقادیری متفاوت است.
- مقدار مورد نیاز در رمق کشی بین 0.25 تا 0.5 گرم بر لیتر است.
- دوز مصرف پایدار کننده در آب اکسیژنه2 تا 8 گرم بر لیتر است.
نحوه نگهداری
- این ماده باید در ظروف پلمپ نگهداری شود.
- دمای نگهداری از آن دمای اتاق بوده و از آن به مدت 6 ماه در این دما می توان نگهداری نمود.
- این مواد بتید دور از تابش مستقیم نور خوشید قرار گیرند.
قیمت پایدار کننده آب اکسیژنه
انواع مختلفی از پایدار کننده ها در بازار عرضه می شوند. هر یک از این ترکیبات با توجه به کاربرد و ساختاری که دارند از قیمت های مختلفی برخوردارند. انواع پایدار کننده ها در بازار مواد صنعتی به صورت ایرانی و خارجی قابل تهیه هستند. قیمت پایدار کننده خارجی نسبت به نمونه های داخلی مقادیر بیشتری است. نرخ ارز از دیگر عوامل تاثیر گذار بر قیمت محصولات شیمیایی بشمار می آید.
خرید و فروش
مواد شیمیایی مورد استفاده در صنعت خرید و فروش زیادی در بازار جهانی دارند. زیرا با کاربرد آن ها در صنعت می توان به پیشرفت و بهبود کیفیت محصولات کمک نمود. برای خرید پایدارکننده آب اکسیژنه می توانید به شرکت های عرضه کننده مواد شیمیایی صنعتی مراجعه نمایید.
